Mijn familie en ik

Voor de groepen 6, 7 en 8 is er een lessenserie ontwikkeld om kinderen te laten zien dat ze niet de enige zijn als ze thuis iets moeilijks mee maken of hebben meegemaakt. Ze leren hoe ze hiermee om kunnen gaan.

Vierenveertig procent van de kinderen maken thuis soms iets ingrijpends mee, dit is van invloed op hoe ze in de klas zitten. Want het heeft invloed op hun breinontwikkeling en leervermogen, hun emoties en gedrag en hun brede ontwikkeling (zie ook: Infographic-ACEs-5-onderwijs.ashx (augeo.nl)).

Lessenserie

In deze lessenserie genaamd ‘Mijn familie en ik’ leren we kinderen hoe ze met moeilijke (thuis)situaties kunnen omgaan door middel van speelse werkvormen. Door in elke les een verhaal te vertellen waarbij een kind iets lastigs mee maakt thuis, kunnen kinderen mogelijk situaties herkennen, en voelen ze zich minder alleen. Een voorbeeld is het verhaal van Levi. Zijn ouders zijn gescheiden en hij heeft sinds kort een nieuw (half)zusje, hij vindt het lastig dat hij daardoor minder aandacht krijgt. In de les wordt vervolgens besproken hoe hij met zijn vader in gesprek kan gaan over wat hij lastig vindt.

De lessen bestaan uit twee keer een uur. Voor elke groep zijn er andere lessen, waardoor ze jaarlijks kunnen worden gegeven. Werkvormen zijn o.a.:
  • stellingen over familie
  • het maken van een mindmap over je associaties met familie
  • bedenken wie er dichtbij je staat (het maken van een sociogram)
  • hoe je met gevoelens om gaat, soms met een link naar familieleden en hun gevoelens
  • de kwaliteiten van elk kind

Kinderen hoeven niks te vertellen over wat zij thuis meemaken, maar dit mag wel. Dit kunnen ze aangeven in een werkboekje, zodat de juf of meester met hen in gesprek kan gaan.

Van tevoren vragen we de school om een brief te sturen/mailen naar ouders, omdat kinderen mogelijk met gevoelens van verdriet of boosheid naar huis komen. Verder is het belangrijk dat de eigen leerkracht en de intern begeleider of de schoolmaatschappelijk werker aan sluit.

Een intern begeleider geeft aan: "Het delen van ervaringen maar vooral de herkenning en erkenning van familiesituaties heeft veel losgemaakt bij leerlingen. Opmerkingen als ‘ik ben dus niet de enige met gescheiden ouders’ of maanden later een vraag van een leerling die vroeg of de mijn familie en ik lessen weer op school worden gegeven. En leerlingen die na deze lessen graag 1 op 1 verder wilden praten over hun thuissituatie. Dit laat zien dat de behoefte om te praten over 'je thuis 'heel belangrijk is."