Training Billy Boem “Ik heb gedaan wat ze zeiden en het hielp echt!”

Ervaringsverhaal

Bert woonde al zo lang als hij zich kon herinneren bij zijn grootouders. Zijn ouders zijn kort na zijn geboorte gescheiden en moeder kon vanwege haar eigen psychische uitdagingen niet alleen voor hem zorgen. Opa en oma namen de zorg over. Zijn moeder ziet hij een paar keer per week bij de sport en zijn vader eens in de zoveel tijd.

De eerste bijeenkomst kwam Bert voorzichtig en toch ook semi nonchalant de groep in. Door het kennismakingsgesprek had ik als trainer al aardig wat kennis over de thuissituatie, maar hij was nog niet zo ver om dit ook met de groep te delen. Het was allemaal wel ‘prima’ en ‘alles gaat goed’. Ongeveer halverwege de training durfde Bert eerlijk te vertellen over de ruzies en de onvoorspelbaarheid van zijn moeder. Hij vond het ingewikkeld en kwam terug op de woorden ‘prima’ en ‘alles gaat goed’. 

Tegen het eind van de training is één van de opdrachten die we doen; het gouden tippen-spel. Hierin beschrijft een ieder een lastige situatie van thuis waar hij/zij tips over wilt. Alle deelnemers schrijven de tips op en de persoon in kwestie kiest het fijnste of de beste tip voor hem/haar uit. De persoon die de meeste fijne tips bedenkt krijgt een trofee en de anderen een medaille. Bert z’n lastige situatie was: “Als ik met mama afspreek komt haar nieuwe vriend ook wel eens mee en dat wil ik niet altijd, want dan is ze met hem bezig en niet met mij”. Hij kreeg verschillende mooie tips en hij koos voor “Zeg tegen je moeder hoe je je voelt als hij meekomt” als winnende tip.

'Mama moest huilen toen ik het zei, ze wist het niet. En toen hebben we samen gehuild'

Een week later komt Bert rennend de groep binnen. Hij is als eerste en lijkt dit zo getimed te hebben. “Ik heb gedaan wat ze zeiden en het hielp echt!” Ik had niet zo snel in de gaten wat hij bedoelde dus enigszins verward vroeg ik om meer info. Trots vertelde hij over het gesprek met zijn moeder. Bert heeft haar verteld dat het hem verdrietig maakt als ze hem geen aandacht geeft en haar vriend wel, terwijl het hun momentje samen is. “Mama moest huilen toen ik het zei, ze wist het niet. En toen hebben we samen gehuild. We hebben afspraken gemaakt dat mama mij vooraf laat weten of hij er ook is en dat ze erop gaat letten, zodat ik me niet meer zo alleen voel”. 

Knap hè! Het gouden tippen-spel is zo’n mooie werkvorm! Ik kan als trainer van alles zeggen en adviseren. Maar een advies van een leeftijdsgenootje die in een zelfde of vergelijkbare thuissituatie zit…daar kan geen preventiedeskundige tegenop!

Meer over Billy Boem